ANKARA KALESİ

Ankara’ya hâkim bir tepenin üzerinde kurulmuş olan ve zaman içinde kentin simgesi hâline gelmiş Ankara Kalesi’nin ilk yapım tarihi kesin olarak bilinmemektedir. M.Ö. II. yüzyılda Galatlar zamanında var olduğu bilinen Kale, Romalılar Dönemi’n de onarım görmüştür. İç ve dış kale olmak üzere iki kısımdan oluşan yapının iç surları büyük bir olasılıkla 7. yüzyılda Bizanslılar tarafından inşa edilmiştir. Arap saldırıları sırasında çok tahrip olan Kale’nin surları 9. yüzyılda Bizanslılar tarafından yeniden onarılmıştır. Dış surların ne zaman eklendiği kesin olarak saptanamamıştır. Kale, 1073 yılında Selçukluların eline geçmiş, Osmanlı Dönemi’nde çeşitli onarımlar görmüş, son yıllarda yapılan yenileme çalışmalarıyla sağlamlaştırılmıştır. Dış kalede dörtgen şeklinde 20 kule bulunmaktadır. Batıda “Dış Kale Kapısı” ve güneyde “Hisar Kapısı” olmak üzere iki kapısı vardır. Hisar Kapısı’nın üzerinde İlhanlılar Dönemi’ne ait 1330 tarihli Farsça bir yazıt bulunmaktadır. Şekil olarak dikdörtgeni andıran iç kale, kısmen Ankara taşı, kısmen de karışık malzemeden yapılmıştır. İç kale, yükseklikleri 14–16 metre arasında değişen beşgen şeklinde 42 kuleden oluşmaktadır. Kale içindeki Osmanlı Dönemi’nden kalan Ankara evleri ve Alaaddin Camii hâlen ayaktadır (1197).